Udział w kulturze to stymulujące doświadczenie niezależnie od wieku i stanu zdrowia. Jednocześnie nie wymaga sprawności fizycznej ani nawet intelektualnej, więc jest polecany absolutnie każdemu. Ważne, by starsi mogli korzystać z kultury wszelkiego typu: od zajęć w lokalnym domu kultury po koncerty (nie tylko w filharmonii, ale też rockowe!).

Jedną częścią wyzwania jest stworzenie oferty, a drugą umożliwienie w niej udziału seniorom (na przykład przez organizację dojazdu, zadbanie o przystosowanie obiektu do potrzeb osób niepełnosprawnych czy dotarcie z informacjami do możliwie szerokiego grona odbiorców).

Seniorzy, których możliwości fizyczne są ograniczone, czekają na pomysły umożliwiające korzystanie z kultury w domu – na pewno mogą w tym być przydatne nowe technologie (może wizyta w muzeum online?), ale kultura to też tradycyjne rozrywki – literatura, fotografia, film (może wspólne czytanie, projekcje filmów i dyskusyjne kluby filmowe, niekoniecznie tylko dla seniorów?).

Wydarzenia kulturalne są świetną okazją do nawiązywania relacji międzypokoleniowych i przełamywania stereotypów, wiele aktywności może być wykonywanych wspólnie – choćby malowanie graffiti czy przygotowanie wydania lokalnej gazetki. Jest to też szansa, żeby podzielić się swoją historią albo zaprezentować swoją twórczość i otrzymać na jej temat informację zwrotną (i może poczuć się docenionym lub docenioną).

Spotkania poświęcone kinu, literaturze czy nawet modzie mogą pozwolić lepiej zrozumieć się przedstawicielom różnych pokoleń, bo angażujące rozmowy na ciekawe, neutralne tematy doskonale przełamują lody.

Nie można też zapomnieć, że wspólne zajęcia i aktywność kulturalna to szansa na lokalną integrację, zwłaszcza dla osób zależnych i ich opiekunów, którzy często pozostają zbyt zajęci rozwiązywaniem codziennych problemów i przez to są lub czują się odizolowani. Bliższe poznanie sąsiadów to także rozwijanie sieci wsparcia, a więc zwiększenie liczby osób, które pomogą w trudnej sytuacji.

Nie jest łatwo skłonić do aktywności kogoś, kto czuje, że nie ma na nią czasu ani siły, ale jest to gra warta świeczki.