Celem innowacji jest aktywizacja starszych zależnych kobiet, poprawa ich samopoczucia i postrzegania siebie oraz stworzenie relacji międzypokoleniowych, a także relacji z innymi seniorkami. Sposobem na to jest udział w warsztatach z szycia kolorowych ubrań przy udziale krawcowych i studentów kierunków artystycznych.

Odbiorcami ostatecznymi są osoby starsze zależne – kobiety, podopieczne dziennych domów opieki i domów pomocy społecznej. Potrzebują kontaktu z ludźmi, wsparcia psychicznego, a także spędzać czas w sposób ciekawy i kreatywny.

Największą trudnością może być zmiana pełnej rezygnacji postawy życiowej i pozwolenie sobie na pozytywny egoizm, na zadbanie o siebie, na poświęcenie czasu sobie. Kolejną trudnością jest strach seniorek i obawa, że nie poradzą sobie na warsztatach i będą musiały prosić o pomoc bardzo tego nie lubią. Dlatego należy być bardzo uważnie i obserwować uczestniczki. Dodawać warsztaty, kończyć wcześniej, zarządzać dodatkowe przerwy na kawę i odpoczynek.

Najważniejsze korzyści z udziału w innowacji:

• poprawa nastroju, lepsze samopoczucie,
• większa wiara w siebie i wyższa samoocena,
• nowe relacje i przyjaźnie,
• nowa wiedza i umiejętności,
• radosne i ciekawe spędzanie czasu.

Odbiorcami pośrednimi innowacji są seniorki samodzielne, aktywne, uczestniczące w zajęciach klubu seniora lub innych organizacji czy instytucji oferujących zajęcia dla seniorów

Odbiorcami pośrednimi są wolontariusze, studenci chcący zaangażować się w działania społeczne i pomoc seniorom. którzy mają doświadczenie w wolontariacie z osobami starszymi, interesują się modą, makijażem, studiują kierunki artystyczne lub psychologię.

Odbiorcom pośrednim trudność może sprawić wejście w rolę opiekunów seniorek zależnych, tak aby odpowiednio wyważyć chęć pomocy i ułatwienia wykonywania zadań z zachęcaniem do samodzielności i podejmowania prób. Mogą obawiać się odrzucenia przez osoby starsze zależne spowodowanego ich niską samooceną, samotnością i chęcią pokazania, że za wszelką cenę poradzą sobie same i nie potrzebują pomocy.

Najważniejsze korzyści z udziału w innowacji:

• kreatywnie i radośnie spędzony czas.
• nowe znajomości i umiejętności,
• wymiana doświadczeń
• satysfakcja z pomocy innym.

Użytkownikami innowacji mogą być przede wszystkim domy dziennej opieki, dla których nowe, innowacyjne warsztaty, kompleksowo zaprojektowane i przemyślane działania na rzecz osób starszych będą szansą rozwoju i zaczerpnięcia inspiracji. Prowadzenie osób starszych zależnych przez kilkutygodniowy projekt stanowi wartościową alternatywę dla przypadkowych, jednorazowych spotkań, które często oferuje placówki opiekuńcze.

Użytkownikami innowacji mogą być też kluby seniora, które poszerzą swoją ofertę o wyjątkowy projekt, dzięki czemu przyciągną nowych uczestników.

Innowacja może stanowić świetną inicjatywę prowadzoną przez szkoły wyższe o profilu artystycznym, dla których działania prospołeczne będą reklamą. Nowa edukacja, wychowywanie wrażliwego na problemy osób starszych pokolenia twórców, a także bliska współpraca z odbiorcami, która umożliwia studentom pogłębiony research i lepsze, bardziej przemyślane projekty.

Użytkownikami innowacji mogą być również szkoły szycia, dla których nauka seniorów będzie dużym wyzwaniem, ale także możliwością poszerzenia swoich kompetencji, nauki, wyróżnienia się na rynku i stworzenia nowej, wyjątkowej oferty.

Największą trudnością dla użytkowników może być znalezienie chętnych seniorek, odpowiednich prowadzących warsztaty, miejsca na spotkania przystosowanego do potrzeb osób starszych zależnych, a także dopasowanie kalendarzy prowadzących, ekspertów, uczestniczek oraz możliwości zarezerwowania sal i pracowni krawieckich, pracowni fotograficznej, sali kinowej.

1. Stwórzcie zespół – w kilka osób łatwiej będzie wszystko zorganizować, zaplanować, przeprowadzić warsztaty i zadbać o dobrą relację między uczestniczkami projektu. Wybierzcie koordynatora działań.
2. Skontaktujcie się z instytucjami i organizacjami działającymi na rzecz osób starszych w waszej miejscowości, dowiedzcie się, jakich inicjatyw brakuje, jakie potrzeby zgłaszają seniorzy. Odwiedźcie też domy kultury i biblioteki. Opowiedzcie o proponowanej innowacji, poproście o pomoc w promocji.
3. Poszukajcie wolontariuszy – skontaktujcie się z wyższymi uczelniami artystycznymi, a także z wydziałem psychologii czy pedagogiki. Możecie powiesić ogłoszenie z krótkim opisem projektu.
4. Zaangażujcie ekspertów (coach, krawcowe, stylistki, wizażystki, fotografowie). Muszą to być osoby, które lubią spędzać czas z osobami starszymi, szanują ich wiek, mądrość i doświadczenie życiowe, mają dobrą, ciepłą energię, ogromne pokłady cierpliwości i lubić to, co robią.
5. Znajdźcie miejsce odpowiednie do przeprowadzenia warsztatów, zwróćcie uwagę na wyposażenie sali, możliwość stworzenia kawowego kącika, ustawienia odpowiedniej temperatury, przewietrzenia, itp. Upewnijcie się, czy budynek jest przystosowany do potrzeb osób z niepełnosprawnościami.
6. Przygotujcie prezentację, którą pokażecie seniorkom, by zachęcić je do udziału w projekcie. Nie używajcie za dużo tekstu, wykorzystajcie przede wszystkim zdjęcia. Na spotkaniu informacyjnym opowiedzcie o ekspertach, którzy będą brali udział w zajęciach, odpowiadajcie na pytania pojawiające się w trakcie prezentacji, pytajcie seniorki o zdanie i opinie, bierzcie je pod uwagę. Dajcie przyszłym uczestniczkom poczucie sprawczości i możliwość podejmowania decyzji, a wasza relacja od samego początku będzie wyjątkowa.
7. Ustalcie harmonogram spotkań w porozumieniu z uczestnikami projektu, ekspertami, wolontariuszami oraz instytucjami i osobami zarządzającymi miejscem, w którym będą się odbywać warsztaty. Wymaga to współpracy wielu osób, ale przedstawienie kalendarza spotkań już na początku projektu jest bardzo ważne dla uczestniczek.
8. Przygotujcie się do pierwszego warsztatu z coachem. Przeczytajcie  scenariusz pierwszego warsztatu z coachem, działania coacha oraz instrukcję doboru seniorek. Zorganizujcie spotkanie zespołu, wolontariuszy i coacha. Ustalcie przebieg warsztatu, przećwiczcie kolejność zdarzeń, podzielcie się zadaniami, pomyślcie nad ewentualnymi problemami, które mogą się wydarzyć, spytajcie coacha jak sobie z nimi poradzić. Razem przemyślcie, kto powinien prowadzić spotkanie, kto będzie odpowiedzialny za zorganizowanie transportu, kto zaopiekuje się seniorkami, kiedy dotrą na miejsce.

Przygotujcie kącik kawowy, zadbajcie o różne rodzaje herbat, ciastka, serwetki. To wszystko stworzy dobrą atmosferę i ułatwi wzajemne poznanie.

Podczas warsztatów, korzystając z instrukcji doboru seniorek, wspólnie porównajcie obserwacje i dokonajcie podziału na tandemy: seniorek zależnych z seniorkami samodzielnymi lub z wolontariuszami.

9. Zaplanujcie seans filmowy, pomoże wam w tym scenariusz seansu filmowego. Rozpiszcie przebieg spotkania i dokładnie zaplanujcie dyskusję po filmie, przemyślcie pytania, dowiedzcie się jak najwięcej o bohaterce filmu, o sytuacji kobiet w jej czasach, poszukajcie ciekawostek, które będą dobrym początkiem rozmów. Aby pokaz był większą atrakcją, pomyślcie o zrobieniu napisu nad wejściem do sali, możecie zorganizować poduszki, koce i popcorn lub inne przekąski.

10. Przygotujcie się do kolejnego warsztatu z coachem – scenariusz drugiego spotkania z coachem, materiały pomocnicze – wydrukujcie potrzebne materiały.

11. Kupcie wszystkie niezbędne rzeczy do warsztatu ze stylistką –  scenariusz warsztatu ze stylistką, sukienka + tabelka. Zorganizujcie dużo próbek tkanin (najlepiej w o wymiarach 50 cm x 50 cm), tak aby seniorki miały z czego wybierać. Jest to jeden z bardziej ciekawych, radosnych i zabawnych momentów w całym projekcie, a jednocześnie bardzo ważny, ponieważ uczestniczki wybiorą tkaniny na swoje kreacje. Wybór materiałów wyzwala również ogromną życzliwość, chęć pomocy i doradzania sobie nawzajem. Dobrze, aby na tym warsztacie, było wielu wolontariuszy, którzy pomogą w pomiarach i wyborze materiałów.

12. Wspólnie z krawcową obliczcie ilość materiałów, które musicie zamówić (każdego materiału zamówcie o 10-20 cm więcej). Przeanalizujcie wspólnie scenariusz pierwszego warsztatu z krawcową oraz scenariusz drugiego spotkania z krawcową. Kupcie wszystkie niezbędne narzędzia. Pomyślcie, jak sprawić, aby były to niezapomniane, miłe spotkania, a nie tylko nauka szycia. Upominki, niespodzianki, ciekawostki i muzyka bardzo dobrze wpłyną na nastrój uczestniczek i atmosferę podczas spotkań. Skorzystajcie z instrukcji szycia sukienek.

13. Zorganizujcie sesję zdjęciową – to zdecydowanie najważniejszy i przełomowy moment w całym projekcie. Zadbajcie o przyjazne, wygodne i przestronne miejsce. Niezbędne są osoby, które będą pomagać fotografom, pilnować czasu, pomagać uczestniczkom się przebierać, ale także osoby, które zapewnią spokój, będą żartować i rozweselać. Seniorki na początku mogą być będą zestresowane i skrępowane, jednak to prawdopodobnie minie, gdy zobaczą pierwsze zdjęcia. Warto wykorzystać aparaty typu polaroid i uwiecznić również przygotowania.

scenariusz sesji zdjęciowej

14. Zorganizujcie wernisaż – może być połączony z warsztatem dotyczącym makijażu. Przygotujcie uroczyste zaproszenia dla seniorek, ich rodzin i znajomych, pomyślcie o upominkach dla każdej uczestniczki (mogą to być kosmetyczki z materiałów pasujących do sukienek, lusterka, a także zestawy zdjęć). Wydrukujcie fotografie na wystawę, rozwieście je lub ustawcie. Kupcie napoje i przygotujcie poczęstunek.

Pamiętajcie, żeby na koniec podziękować uczestnikom (także partnerom działań), a przede wszystkim seniorkom.

scenariusz warsztatu i wernisażu.

Niezbędni są:

• koordynator projektu, który jest dobrze zorganizowany i ma dobry kontakt z ludźmi,
• pracownicy instytucji i organizacji działającymi z seniorami i na ich rzecz, są chętni i otwarci na innowacyjne działania i rozwiązania,
• coach, osoba łącząca seniorki zależne z seniorkami zależnymi lub z młodymi wolontariuszami,
• stylistki, krawcowe z doświadczeniem w prowadzeniu warsztatów, szyciu, dokonywaniu poprawek i pracą z osobami starszymi,
• fotografowie, wizażystki z doświadczeniem w pracy z osobami starszymi,
• wolontariusze (seniorki i studenci) zaangażowani w projekty społeczne dotyczące osób starszych zależnych.

Konieczne koszty to:

• honorarium coacha,
• honorarium stylistki,
• honorarium krawcowej,
• honorarium fotografa i wizażystki,
• kupno tkanin i innych materiałów potrzebnych do uszycia sukienek,
• wydruk materiałów pomocniczych.

Czas na przygotowanie jednej sukienki to co najmniej 3 miesiące (4 spotkania z krawcową, 1 spotkanie ze stylistką, 1 spotkanie z coachem, 1 sesja z fotografem i wizażystką).

Szacowany koszt 1 sukienki dla 1 seniorki z uwzględnieniem wyżej wymienionej pracy wynosi 8000 zł.

Koszty zmniejszą się, jeśli pozyskacie do współpracy wolontariackiej: fotografa, stylistkę czy wizażystkę.

Do wdrożenia innowacji niezbędne jest:

• zaangażowanie kierownictwa i podopiecznych dziennych domów opieki,
• zaangażowanie kierownictwa i uczestników klubów seniora,
• współpraca instytucji z koordynatorem projektu (zgrywanie kalendarzy podopiecznych i ekspertów, pomoc w rezerwacji miejsc na warsztaty, pomoc przy transporcie),
• zaangażowanie prowadzących warsztaty,
• sala warsztatowa odpowiednia do potrzeb osób starszych zależnych,
• wydrukowane materiały pomocnicze na zajęcia,
• fundusze na tkaniny i inne materiały potrzebne do uszycia sukienek.

Innowacja skutecznie odpowiada na zróżnicowane potrzeby odbiorców, tj. potrzeby społeczne, potrzeby samorozwoju czy ciekawego spędzania czasu. Wszystkie rozmówczynie wyraziły bardzo duże zadowolenia z uczestnictwa w projekcie, zaobserwowały pozytywne zmiany w swoim samopoczuciu (większy spokój, zmniejszenie poczucia osamotnienia, lepszy humor, poczucie stałego i regularnego kontaktu emocjonalny z innym). Dowiedziały się ciekawych rzeczy o modzie i urodzie, jak również zadeklarowały, że chciałyby kontynuować spotkania po zakończeniu testowania.

Innowacja jest efektywna – zorganizowanie pracy w duetach pozwala na emocjonalnie satysfakcjonujące, sprawne i skuteczne działania. Same seniorki zależne deklarują, że zadania i czas niezbędny do realizacji zadania był adekwatny do ich możliwości i umiejętności. Ważnym czynnikiem wspierającym efektywność innowacji jest modyfikowanie zadań zależnie od możliwości seniorek.